BLASFEMO-KASO
 ("Svärkassan")

Oni ne povas diri
ke nia patrino estis religiema,

sed ŝi opiniis ke ni

partoprenu
en la dimanĉa lernejo
kaj ĉiu vespere legu
dio, kiu amas la infanojn”.


Kiam
ni iom post iom
forlasis
la dimanĉan lernejon
kaj la vesperan preĝon,

ni
ekuzis aliajn esprimojn
kun
ne belaj vortoj.
Tiam
ni promesis al la patrino
komenci
pripensi la lingvon
kaj krome punpagi 5 oerojn

je
ĉiu blasfemo.

Nia pli juna fratino

neniam
devis punpagi
pro ne bela parolo,

sed ŝi zorgeme raportis

ĉiu-foje
kiam ni blasfemis
kaj foj-foje iu de ni devis

punpagi
5 oerojn.

En tiu jaro je kristnasko

nia
patrino aĉetis tablo-tukon
per monoj el ”la blasfemo-kaso”.
Novan vakstolon  por la manĝotablo
ŝi jam delonge deziris.

Spite
la propeka mono
ŝi opiiniis ke tio estis
benate bona tuko”.


(Översättningen är gjord av Lars Westman)

 
Dikten på svenska